najwyższy poziom

См. также в других словарях:

• szczytowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} znajdujący się na szczycie, w najwyższym punkcie; najwyższy, kulminacyjny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Punkt szczytowy. Szczytowa partia gór. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• próba — 1. Coś, ktoś (jest) dobrej, wysokiej, najwyższej próby «o czymś, co jest dobrej jakości, co osiągnęło wysoki, najwyższy poziom lub o kimś bardzo wysoko ocenianym»: (...) jest wysokiej próby dziennikarzem, dużo jeździ po świecie, a w tym, co widzi …   Słownik frazeologiczny

• pułap — m IV, D. u, Ms. pułappie; lm M. y 1. «w drewnianym stropie belkowym: pokład z desek przymocowany pod belkami; podsufitka; potocznie: drewniany strop albo sufit» Ktoś, coś sięga do pułapu. ∆ Ślepy pułap «w drewnianym stropie belkowym: wewnętrzna… …   Słownik języka polskiego

• świadomość — ż V, DCMs. świadomośćści, blm «zdolność zdawania sobie sprawy w kategoriach pojęciowych z tego, co jest przedmiotem postrzegania, doznawania; najwyższy poziom rozwoju psychicznego charakterystyczny dla człowieka; zdolność umysłu do… …   Słownik języka polskiego

• ultra- — «pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczający skrajność, najwyższy poziom tego, co wyraża drugi człon wyrazu; poza, ponad (pewną granicą); nadzwyczaj, nadmiernie, skrajnie, np. ultraakustyka, ultradźwięk, ultranowoczesny, ultrakonserwatysta» ‹łac …   Słownik języka polskiego

• górna granica — {{/stl 13}}{{stl 7}} najwyższy poziom, zasięg czegoś, najwyższa określona wartość, której nie da się, nie należy przekroczyć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Górna granica lasu, śniegu. Górna granica bezpieczeństwa zaworu. Górna granica dopuszczalnego… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ultra- — {{/stl 13}}{{stl 7}} pierwszy człon w wyrazach złożonych wskazujący najwyższy poziom, krańcową postać tego, co oznacza drugi człon wyrazu; ponad, poza jakiś zakres; nadzwyczaj, nadmiernie, nad wyraz, np. {{/stl 7}}{{stl 8}}ultradźwięki,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wysoki — wysokiocy, wyższy 1. «mający wymiar pionowy większy niż przeciętny dla danej grupy przedmiotów; mający duży wzrost» Wysoki mężczyzna. Wysoki dom. Wysokie drzewa, kominy, wieże. Wysoka fala. Wysoki poziom wody. Wysoki brzeg rzeki. Wysokie zaspy …   Słownik języka polskiego

• wielki — wielkilcy, większy 1. «znaczny pod względem rozmiarów, liczby, ilości, wartości; bardzo duży, ogromny» Wielki budynek. Wielkie drzewo. Wielkie miasto. Wielki tłum. Wielki majątek. Wielkie straty. ∆ Wielka litera «litera większego formatu i innego …   Słownik języka polskiego

• docelowy — 1. «prowadzący, zmierzający do celu» Trasa docelowa. Bieg, lot, rejs docelowy. 2. «stanowiący cel czegoś, będący celem» Stacja docelowa, port docelowy. Lotnisko docelowe. 3. «osiągający najwyższy przewidziany poziom, najwyższą przewidzianą ilość …   Słownik języka polskiego

• stopień — m I, D. stopieńpnia; lm M. stopieńpnie, D. stopieńpni 1. «pojedynczy element schodów; także: występ w jakimś podwyższeniu, w pochyłości terenu, umożliwiający wchodzenie lub schodzenie» Wygodne, szerokie stopnie. Stopnie z cementu, z marmuru.… …   Słownik języka polskiego